No, to rzeczywiście "szemrane towarzystwo"!

Chyba jakieś niedopatrzenie,
bo dzisiaj
wyraźnie spóźnione śledzenie ;-)

:))))

Pozdrawiam, Janko :)

:))) Wystarczy za mój komentarz.

Świetny limeryk, Janko!

trotsiga, ktoś, kto tak wąsko rozumie pojęcie limeryku, dowodzi małej znajomości tematu i ograniczonej wyobraźni.
Zapewne podobnie napisałbyś Michałowi Rusinkowi odnośnie wielu limeryków. Np.

Raz panu w barze miasta Kielce
do ryb podano dwa widelce.
A kiedy się zamarzył mu nóż,
obsługa stłukła go obunóż
wzburzona tym tupetem wielce.

Podobnie Wisławie Szymborskiej, która napisała wiele limeryków nie według twoich zasad:

Twierdzą mieszkańcy wioski Jurgów,
że się wywodzą od Habsburgów,
a ściśle mówiąc od Rudolfa,
który z ludnością grał tu w golfa.
Cóż to za żer dla dramaturgów!

No i klasyk, Edward Lear:

Raz żyła młoda dama w Egipcie,
której nos stale rósł razem z pypciem;
aż rzekła (gdy po roku
straciła go z widoku):
`Żegnaj, pypciu! Nie ujrzy już nikt cię`.

(tłum. z ang. Andrzej Nowicki)

Bardzo dziękuję za komentarze, a trotsiga vel bronmus prawdopodobnie pisał o sobie. Żałosny i nieszczęśliwy to człowieczek.

Świetny pomysł z tym kotem. Dla mnie zaskakujący, heh.