Tego dnia wstałam wyjątkowo z siebie zadowolona. Gdyby istniał taki pomiar, znaczy się mierzenia zadowolenia, urządzenie wykazałoby zdecydowanie wynik ponad normę. Czujecie to? Zalecenie od lekarza medycyny pracy: mierzyć raz dziennie, najlepiej rano. Pracę zaczynałam w godzinach południowych, więc nie musiałam się spieszyć, mogąc celebrować poranną kawę, a potem jakieś zakupy i dopiero obowiązki.

Jako że miałam jeszcze trochę czasu, wstąpiłam po drodze do Szafy… Zosi naturalnie, to jest koleżanki – właścicielki butiku. Często wpadałam do Zosi, a to na pogawędkę, a to w poszukiwaniu czegoś na jakąś okazję. Tym razem, bez specjalnej potrzeby, wiedziona czystą intuicją, nie spodziewając się takiej gratki, weszłam uśmiechnięta od ucha do ucha. Zosia uśmiech odwzajemniła i jak zwykle zaproponowała kawkę, drugą już co prawda tego dnia, ale czemu nie, postanowiłam wypić.

Tymczasem właścicielka rozwieszała nowy towar, tym razem były to wyjątkowe kreacje, łączenia sukienek z górą tj. płaszczykiem – narzutką. Nie trzeba mnie było długo namawiać, weszłam do przymierzalni i zaczęłam po kolei mierzyć. O dziwo, wszystko pasowało, co więcej, wyglądało lepiej niż dobrze. I kiedy tak stałam wpatrzona w swoje odbicie w lustrze, do butiku wszedł mężczyzna z dziewczyną. Wyjątkowo przystojny, w średnim wieku mężczyzna, co to widać na pierwszy rzut oka, że zna się na modzie. Przystanął w połowie kroku, wcześniej omiótłszy wzrokiem butik i zawiesił wzrok na mnie. Wiem, co piszę, z a w i e s i ł nie tylko wzrok, ale też s i ę. Zrobiło się cicho, staliśmy tak wszyscy: ja w pozie zastygła, on z dziewczyną i Zosia rzecz jasna. W końcu, nie pamiętam już, kto pierwszy się ruszył i wyrwał całą resztę z otępienia. Ja zaczęłam coś mówić do Zosi, o sukience rzecz jasna, co miałam ją na sobie, że biorę, bo piękna itp., itd. Zosia, że naturalnie, taka okazja się nie powtórzy, tymczasem dobiegały do nas strzępki rozmowy dwojga obcokrajowców. Dało się słyszeć: (…) niepretensjonalna i taka niezwyczajna.(…) I właśnie dobrze, że nie pierwszej młodości, bo o to chodzi, żeby złamać schemat, a krągłości są absolutnie pożądane…

Dawno nie czułam się tak dobrze, oczami wyobraźni widziałam Mediolan, totalną zmianę kierunku, błysk fleszy. Wrodzona skromność na chwilę została zagłuszona nową wizją życia i… najzwyczajniej poczułam konieczność skorzystania z toalety. Tak, chciało mi się siku w najpiękniejszym momencie mojego snu. Fizjologia jest bezlitosna! Nie pierwszy raz odzywa się wtedy właśnie, kiedy człowiekowi lepiej być nie może. Tym sposobem sen - perełka powędrował do grona przerwanych z serii: wygrałam w totka, odziedziczyłam spadek po ciotce milionerce, której nie posiadam, czy seks z nieznajomym. Ehhh…