Tekst 13 z 15 ze zbioru: Kobieta
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2019-01-14 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1849 |
zamykam oczy
świat znika
nie ma życia ni śmierci
nie ma noży i krwi
strzelby i juhy na śniegu
ognia i zatrzaśniętych drzwi
nierozwiązanych zagadek
jest tylko czas
ten żywy - przed
i skostniały - po
krew tak samo jak ogień
początkowo czerwona
zamienia się
w czarną bezdenną otchłań
ludzkiego przerażenia
oceny: bezbłędne / znakomite
Dziw że jeszcze nie skomentowany. I mi jakoś jak dotąd umknął.
Serdecznie dziękuję za komentarz. Wiersz napisany pod wpływem wszystkich tych przerażających wydarzeń z początku roku...
Pozdrowienia i koniecznie muszę nadrobić zaległości, więc do usłyszenia w komentarzach!
Do usłyszenia :)
oceny: bezbłędne / znakomite
Pytanie tylko, czy nie przypomina to... śmierci?
oceny: bezbłędne / znakomite