zaćwierkało zawiośniło  

świeże pąki zapach deszczu  

zazłociła tarcza słońca  

koty w parku bleszczą  

świat ożywa kolorami  

ptak z ptaszyną gwarzy  

wyciszone marudzenia  

serce znowu marzy  

gęby śmieją się smutasom  

puszcza oczko sztywniak  

stary cynik zakochany  

wzdycha jak naiwniak  

i małolat z nieśmiałością  

wielbi panny długie włosy  

babcia z dziadkiem z laseczkami  

patrzą sobie w oczy  

zadziwiona ławka w parku  

wreszcie w dobrym towarzystwie  

młodej pary flirtującej  

chichocze perliście  

amor wściekle miota strzały  

celnie niczym przedni snajper  

to spryciula - cel ruchomy  

a on zawsze walnie  

i poeta i prozaik  

wierszem o miłości gada  

nie wyrabia na zakrętach  

z tej miłości pada

przeciążona neostrada