Te trzykropki są, według mnie, niepotrzebne :)

Podobno kluczem do niesamotności jest bycie przyjacielem siebie samego i akceptowanie siebie z całym dobrobytem pozytywów i negatywów.
Pozdrawiam.

Bardzo serdecznie Panią witam"Befana".Dziękuję za to,że mogę na Panią liczyć w trudnej, ale też pasjonującej drodze poetyckiej przygody.
Jak najserdeczniej pozdrawiam.
Elżbieta Andrezjewska

Mojej nowej znajomej o ujmującym pseudonimie, również dziękuję za przeczytanie mojego wiersza.
Jest tak jak piszesz.Ta akceptacja sprawia,ze czując się dobrze ze sobą dojrzalej jesteśmy z innymi, ale też bardziej bezinteresownie czyli nie załatwiamy własnych deficytów, używając innych ludzi.
Warto więc dobrze się ze sobą czuć, bo przecież ze soba zostaniemy do końca życia.
Jak najserdeczniej pozdrawiam, życząc tego co dobre.

Myślę, że czasem ogarniająca pustka nie tylko bywa natchnieniem ale głównie lustrem, w którym widzimy samych siebie w innym jakby wymiarze. Zatem czy pustka jest taka zła do końca ?
Pozdrawiam serdecznie :)

...bo w tłumie ludzi zbliżają się do siebie wszechświaty samotne...
Tekst, na plus !