W godzinie zwątpienia

Uczeń często spotyka kolegów, którzy chcą zniechęcić do wskazówek rodziców, nauczycieli, przykazań, obowiązków i praw. Dzień chcą zamienić w noc. Światło  oświeca wybraną drogę. Noc nie pozwala odróżnić drogi właściwej od drogi błędnej. Ciągle trwa przeciąganie liny.

Kiedy tracimy światło, to świadomość wikła się w plątaninie myśli. Wszystko staje się chaotyczne, niejasne. Jesteśmy źli na cały świat. Zagubieni.

Uczeń traci orientację. Traci ochotę do nauki. Wszedł w ciemność. Niekiedy stara się uczyć, zapamiętać, ale gdy przychodzi do sprawdzianu, okazuje się, że nie pamięta. Ciemność robi swoje. Można zapracować się i umrzeć z wyczerpania i tak nic nie osiągnie. W takiej sytuacji pozostaje wołanie o pomoc do Boga. W Nim jest źródło światła.

Dziecko Boże podąża zawsze według wskazówek Boga, gdyż zdaje sobie sprawę, że nikt jak ON chce dla nas dobra.

Sentencja!

Umiejętność trwania we wspólnocie, która jest po stronie światła jest mądrą dewizą życia.