Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
RYKSZA 
Tekst 255 z 255 ze zbioru: A kiedy mi życie dopiecze
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2019-05-11 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1488 |
Muzyka: Ludovic Ribouleau, `Calibre`
RYKSZA
świat pełen twarzy uśmiechów niewiele
codzienność żmudne żniwo ulic zbiera
wędrują oczy w pomiętych kapturach
trudno wypatrzeć ufność przyjaciela
częściej się w myślach wierszem odczłowieczam
i coraz dłużej naturze uprzykrzam
siorbią rocznice ubywa z beczułki
może to powód że przyspiesza ryksza
zawsze lubiłem z sensem przyspieszenie
mijam znajomych powierzchownym słowem
bardziej się wtulam w domowe zacisze
i jeszcze bardziej w mą lepszą połowę
nowe teksty
dzięki za wspaniały komplement i uznanie.
O nagraniu własnego CD stale myślę, toteż kolejne próby i potknięcia. Jeszcze nie jestem gotowy na takie wyzwanie, a przede wszystkim permanentnie brakuje mi czasu na przyjemności.
W Niemczech pracuje się długo i intensywnie.
Optymisto,
miło Cię gościć :)
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre
częściej się w myślach wierszem UCZŁOWIECZAM (??)
(patrz 2. strofa)
Jaki to musiałby być - i o czym?? - wiersz, który by człowieka odczłowieczał?! Poezja na ogół - jak muzyka - łagodzi obyczaje i nas cywilizuje.
Rocznice siorbią, ubywa z beczułki, psy szczekają i karawan jak ta riksza jedzie dalej...
Tutaj zapewne dzielna ta czwórka młodych ludzi wyciąga /z lamusa/ tę starą RIKSZĘ :)
"częściej się w myślach wierszem odczłowieczamodczłowieczam" należy rozumieć jako:
Unikam międzyludzkich kontaktów, uciekam w świat natury, poezji i domowej harmonii we dwoje.
Miło, że zaglądasz do moich archiwów. :)
Serdeczności