One  mają czarne dzioby

Nibyoczy złem tętniące

Zamiast ust rozwarte paszcze

ostrych zębów  w nich tysiące

Zataczają krąg złowieszczy

i podnoszą krzywe miecze

W wirze czasu przyczajone

gdzie martwota słowa szepcze

W szarych dniach i słowach

siedzą cicho i w milczeniu

Szeptocisi  słudzy czasu

tną minuty zapomnienia

Będą żywić się tym strachem

który zwiększy się co roku

jeśli nigdy nie pokochasz

nie pogrążysz się w amoku

Tik-tak nieodwracalnie

mijają dni szeregiem dat

Szeptocisi  je pochłoną

w zapomnienia cichy świat