Trans-literacka odmiana szyfru niech żyje! 

Wygląda łotrowsko. ( wiem i co mi zrobisz ) 

Obecna dysputa jest pokrętnym wybiegiem natury ludzkiej.  

Mamy to w krwiobiegu. 

Sympatyczne upodobania natury pogubiły barwy i mają kłopoty.  

Moje piśmidło nie odda krwotoku słońca 

jego kaskad i dobroczynnych przyciemnień. 

Nienawidzę wszystkiego 

co zniekształca linię wizualną 

jak też sens plastyczni i inny. 

Udrapowane prześliczne liście, lśnią w jesiennych formach, żółtobrązowego drzewa. 

( nie dla wszystkich widoczne ) 

Czekam na cudowny widok, wręcz bajeczny. 

Na odsłonięcie rzeźby Dawida.  

Męska uroda jest równie piękna jak kobieca. 

Gdy trwa posucha na liryki i kolorowe akwarelki. 

Ludzie Widzą własne cechy i słabości u innych. 

Są przekonani, że wszyscy musza widzieć tak samo. 

Chciwiec krytykujący chciwość. itd. 

Zamknięcie oczu w słoneczny dzień 

nie oznacza nocy i tak gdzieś przesączy się światło. 

Spójrzmy przez jakikolwiek pryzmat. 

Rozczepieniu ulegają wszystkie jaźnie. 

Barwy zlewają się w sedno. 

Wieczorne medytacje o Absolucie. 

Łacińskie i hebrajskie zagadki tajemnicy, sprowadzają się do niczego. 

Tak rzecze człowiek cierpiący na kolkę. 

Próbuję zwrócić myśli ku innym tematom. 

Niczym tortury łamania kołem. 

Widzę w duszy barwne ogrody. 

My-daltoniści używamy tylko gwaszu i węgla.