Rankiem auto zazgrzytało, 

zachrypiało suchym wdechem. 

Już wiedziałam: - Ropy mało! 

Pusty bak się odbił echem. 

Może jednak mnie się zdaje, 

może się dojedzie w pędzie! 

Tak się szybko nie poddaję, 

ale auto mam na względzie. 

Pojechałam. Gaz do dechy! 

Żeby się nie poddać pustce... 

Tuż za lasem moje grzechy 

pokazały się jak w lustrze. 

Na zasnutej śniegiem drodze 

stoi czarne me aucisko. 

Mięśnie w lewej, w prawej nodze 

poruszyły we mnie wszystko. 

Lecz samochód nie odpalił... 

Bez paliwa nie ma mowy! 

A wysiłek z nóg mnie zwalił. 

Ot i kryzys paliwowy!