Okularnik przyjechał i od progu oznajmił, że zostało niezbyt wiele czasu na przygotowania do wyjazdu. Usiadł w ulubionym fotelu i musnął Sarę w opalony policzek. Gładził jej ręce, wpatrując się w jej szare oczy podkreślone nowym linerem. To był jego ulubiony gest. Nagle Sara odsunęła jego szorstką dłoń. Przyglądał się jej pastelowym paznokciom. W głowie miała bałagan uczuciowy. Czy zwykły seks może zastąpić prawdziwą miłość? Nie. Okularnik przyznał, że zamienił kiedyś prawdziwe uczucie na upojne chwile przyjemności. Nawet nie były namiastką jego wyobrażeń o Sarze. Na każdy dźwięk jej imienia się wzdrygał. To mogło oznaczać tylko jedno – strach albo skrywane uczucia. Oznaczało i jedno, i drugie, a wejście w to, czego się obawiał, tylko utwierdziło go w przekonaniu, że było warto. Adrenalina, którą poczuł, nie pozwoliła mu się z nią rozstać na dobre. Teraz wstał i podniósł ją. Rozpinał jej wysoko upiętego  

koka, wbijając palce w jej włosy, które rozjaśniła. Przycisnął jej ciało do mahoniowego stołu i wszedł w nią pewnym ruchem. Całował jej usta w rytm swoich mocnych uderzeń. Rozkołysał ją w nagłym wybuchu namiętności – ona poddała się temu mocnemu facetowi… Zsuwał ramiączka jej zielonej sukienki, wprost na podłogę. Sara czuła że się pod nim zapada… Ich oddechy były płytkie i urywane.

– Jesteś pyszny, wiesz? – pocałowała czule jego skórę, uśmiechnęła się zabawnie unosząc głowę i znowu spoglądała mu prosto w oczy. – A twój język smakuje… uchmmm... wyjątkowooo… – Pachniesz bosko, jak cukier puder. Sara chciała cos powiedzieć, ale przyłożył jej palec do ust:

– Pssst. Nie odpowiadaj… Nieee, nie istnieję bez tej twojej zmysłowości – pocałował ją w jej nabrzmiałe wyczekujące usta namiętnie, to wsuwając jej delikatnie swój język, to muskając nim chłodne od wina wargi.

– Taaak? Naprawdę? – zapytała leżąc z nim na podłodze. – Hahaha, ten stół to zły pomysł, jest zbyt twardy. – Sara, dodam, że bez tego zapachu, który kocham, nie byłbym z tobą. Jesteś nieodłączną jego częścią. Nie wyobrażam sobie niczego poza tobą, kiedy wyjeżdżam, twój zapach mnie przyciąga. Chyba jestem jakimś owadem.

– Wiem coś o tym. Nie znoszę niektórych perfum – zdawała sobie sprawę, że Okularnik uwielbia intensywny zapach jaśminu. – A co z sercem? – Wiesz, że to też nie kawałek jakiegoś pustego miejsca. Dlatego nie rób czegoś, co mogłoby mnie go pozbawić.Nic, co ludzkie, nie jest mi obce, wraz z zapachami .

Okularnik unosił głowę znad poduszki, którą podłożył pod pośladki, kiedy się kochali.

– Nie chcę, aby ten stół zostawił jakiś ślad na twoim rozkosznym tyłeczku, Saro. Nagle szepnął:

– Odwróć się.

Sara odwróciła się do niego tyłem, odchylając głowę i muskając językiem jego język. Okularnik ujął jej pośladki, odsunął  gi zwinnym ruchem i wszedł w nią nieco głębiej.

– Och – jęknęła

. Gładził jej jędrną skórę, od brzucha po piersi, palcem zatoczył kółka na jej sutkach. – Kocham twoje ciało.

– Ja uwielbiam, kiedy na mnie patrzysz

. – Wiem – mruknął. – Ale to twoje oczy działają na mnie jak magnes.

Spojrzał na nią, zatopił swój wzrok w jej oczach i poczuł, jak zalewa go uczucie gorąca. Sara westchnęła, siadając na poduszce.

– Czuję się wtedy naga, odbierasz mi rozum.

– To dobrze.

– No nie wiem – Sara potrząsnęła przecząco burzą rozwichrzonych loków. – W miłości nie może być czegoś, co pozwala kalkulować, przemyślać lub zastanawiać się, co wolno, a czego nie?

– Wyjątkowo się z tobą zgodzę. Jest mi zbyt dobrze, abym zrezygnowała z tej głupoty.

– Kiedy cię pierwszy raz zobaczyłem, zatrzęsły mi się ręce i nogi. To chemia. Jakiś irracjonalny strach przedczymś, czego lub kogo nie znałem. A teraz cię mam tu, gdzie jestem, i to mi wystarczy. Kocham twoje usta, ich kształt, Saro.

Przyciągnął ją do siebie ponownie. Zaczęli się z sobą droczyć, wysuwała i wsuwała koniuszek swojego wilgotnego języka, na przemian pieszcząc czule jego wargi. Przejmowała kontrolę nad jego ego. Przerwał i spojrzał na nią. Zdjął okulary i prawie zapomniał, że je nosił. Miał minus 2 dioptrie. To dosyć dużo. Dla Sary było to dziwne przeżycie. Zauważyła, że nie widzi zbyt wyraźnie.