Tyle krętych w życiu dróg

Wciąż pytałem: Gdzie jest Bóg?

Czemu życie męczy mnie?

Czemu rani każdy dzień?

Czemu sensu nie ma w nim?

Takie same wszystkie dni

Gdzie jest Bóg?

Czy słyszy mnie?

Czy pogadać ze mną chcę?

Czy się to podoba mu

Że zawiodłem kogoś znów

Że zraniłem serce jej

Że ta drzazga, tam na dnie

Krwawi w sercu cały czas

Nie pomogło na to nic

Wóda ani kwas

Ani pani ta czy tmta

Nie zagoi rany tej

Tylko miłość ta prawdziwa,

Leczyć rany jest właściwa.

Kiedy powiedziałem dość!

Bo mnie już zżerała złość

Że mam już nie mało lat

I że drażni mnie ten świat

Bóg uczynił dla mnie cud

Wyprostował krętość dróg

I powiedział droga ta

Tobie ukojenie da

Bo największy w życiu dar

To jest chłopie miłość ta

Która serce czyste ma.

Jezus Chrystus jest miłością

Żegnam ciebie złości moja

Bo to Pan jest ma ostoja

Moja tarcza i mój miecz

Teraz walczę, piękna rzecz

Żyję i uśmiecham się

Chociaż nie jest łatwo nie

I tak spędzam sobie czas

Tu na ziemi pośród was

Ale teraz jedno wiem

Że to czas pielgrzymki jest

I na ziemi każdy gest

Zbliża mnie albo oddala

Abym cię Boże wychwalał

I doczekał wiecznych dni

Gdzie będę przy boku Twym.