Tekst 3 z 12 ze zbioru: Cisza w pudełku
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2019-11-17 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1385 |
Madame Nigra
kroczy ścieżką
z jedwabiu.
Pod stopami
słońce
z Madagaskaru,
w krzywym
zwierciadle
odbija się.
Madame Nigra
tańczy w chmurach,
a niebo śmieje się
śmieje się.
Szumi wiatr,
szumi,
na dwóch półkulach,
sprawgniona życia,
biegnie aleją marzeń,
a czasu skrzydła
trzepoczą, trzepoczą...
Zaplecione warkocze
krzyżują się,
na rozstaju dróg
sokole oko.
W przykrótkim swetrze
za długie życie,
ciąży talizman na szyi.
Madame Nigra,
na torcie urodzinowym,
liczy świeczki
i w marzeniach
się topi
promieniem słońca
z Madagaskaru.
Madame Nigra
tańczy w chmurach,
a niebo śmieje się
śmieje się.
Szumi wiatr,
szumi,
na dwóch półkulach,
sprawgniona życia,
biegnie aleją marzeń,
a czasu skrzydła
trzepoczą, trzepoczą...
oceny: bezbłędne / znakomite
Madame Nigra (patrz nagłówek) - to francuskojęzyczny ekwiwalent Czarnej Madonny.
Piękny hołd złożony malgaskiej Pani
stąd w refrenie wersy:
Szumi wiatr
Szumi
Na dwóch półkulach
(cytat z pamięci)
skąd francuskojęzyczny tytuł w wierszu o czarnym Madagaskarze? To 4. w kolejności największa - i bardzo bogata - wyspa na świecie, dawna wielka kolonia francuska.
Językiem urzędowym jest tam doskonały w swym wyrazie język Moliera, chociaż poziom życia Malgaszów /rdzennych jej mieszkańców/ - to wciąż ten sam na ogół model "100 lat za Murzynami": dzieci głodują, rośnie prostytucja w miastach i przestępczość