Madame Nigra

kroczy ścieżką

z jedwabiu.

Pod stopami

słońce

z Madagaskaru,

w krzywym

zwierciadle

odbija się.

Madame Nigra

tańczy w chmurach,

a niebo śmieje się

śmieje się.

Szumi wiatr,

szumi,

na dwóch półkulach,

sprawgniona życia,

biegnie aleją marzeń,

a czasu skrzydła

trzepoczą, trzepoczą...

Zaplecione warkocze

krzyżują się,

na rozstaju dróg

sokole oko.

W przykrótkim swetrze

za długie życie,

ciąży talizman na szyi.

Madame Nigra,

na torcie urodzinowym,

liczy świeczki

i w marzeniach

się topi

promieniem słońca

z Madagaskaru.

Madame Nigra

tańczy w chmurach,

a niebo śmieje się

śmieje się.

Szumi wiatr,

szumi,

na dwóch półkulach,

sprawgniona życia,

biegnie aleją marzeń,

a czasu skrzydła

trzepoczą, trzepoczą...