Niech się jeży, nawet zżyma
i niech z nami tu wytrzyma.
Może w końcu nas nauczy,
czemu interpunkcja służy.
Bo dla naszej i swej chwały
niech nam żyje Pan Przecinek kochany!


:) :) :)

Świetna zabawa słowem. Przyznać jednak muszę, że zaskoczył mnie zwrot "nie-strużką". Ja po przecinku napisałbym "nie strużką" albo pierwszemu wersowi nadałbym brzmienie: "Nad Odrą, a nie nad strużką". Podobnie "z-jeży" napisałbym "zjeży".
Natomiast ostatni wers fraszki (komentarza) Piórka zmieniłbym na: Może nawet być zuchwały.

Dodam teraz coś od siebie:

W jeżynach na miasta rubieży
znużony jerzyczek gdzieś leży,
lecz nagle wyskoczył zjeżony
i wścibskim poetom zje żony.

Piórko, nie jest
z Panem Przecinkiem aż tak źle,
o fraszkę nie obraża się.
Wiem od pierwszego qui pro quo...
kiedy to się z jeżem porobiło :)))

Janko, w pierwszej roboczej wersji miałem właśnie: "nie strużką" oraz "zjeży". Jednak z pewnych względów, których można się domyślić, zmieniłem na "z-jeży". Wtedy odpowiednio i "nie-strużką".

Czy pisownia "nie-strużka" jest dopuszczalna, czy nie?

Do Hardego:

Wydaje mi się, że w ten sposób pisać nie można. Jest co prawda wiele rzeczowników z "nie" na początku (nieczystość, nieprzyzwoitość, niedoskonałość, niepoprawność...), ale zawsze pisane są łącznie, nigdy zaś z łącznikiem. Rozdzielnie można byłoby napisać wtedy, gdyby na przykład była konstrukcja: Nie doskonałość, lecz podłość... Dlatego ja unikałbym pisania z łącznikiem.

Dziękuję za wyjaśnienie, Janko.

Uważaj lepiej Chrissie...
Zjeżone gdy jerzyki
żony wścibskich poetów
zjadają na połyki.

Bo wiesz, niby literka,
że niby "rz" to nie "ż",
ale czasem pomyłka
pojawić się może też ;)))