dotykałaś moich ramion 

pod wierzby płaczące 

skrywając nieśmiały wzrok

usta kleiły się do ust

smakowała kolacja

ciało do ciała 

ciasto i masa słów 

obklejały mój mózg

wspominam noce pełne rozmyślań 

włóczące się dni

pomiędzy nimi 

roześmiane twarze których teraz nie poznaję

długie włosy zapach twoich warkoczy 

oczy głębokie spojrzenia 

oszczędność w słowach

wiatr porwał na strzępy 

nić co łączyła

w mojej głowie miłość zawsze żywa 

oddycha pachnie zielenią 

mieni się jedwabistą purpurą

sztandarem na wietrze