Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2020-01-18 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 2441 |
~~~//~~~
spoglądam na sztylet gładki błyszczący
ostrze niewinne dusza ma powie
muszę go kupić
moja powinność
wygrawerować
słowa misyjne
w imię bliźniego przebaczam ja tobie
widzisz panie to człowiek niegodny
twojej miłości kpi sobie z ciebie
on miał przebaczyć
nawet wrogowi
wbijam mu ostrze
by mu przypomnieć
kończę liczenie siedemdziesiąt siedem
boże tak bardzo miłuję swych bliźnich
nawet bardziej poświęcać się mogę
im więcej cierpią
to darowanie
spotęgowane
stokrotnie dla nich
chyba mnie zbawisz otrzymam nagrodę
życie wspominam klepsydrą było
ziarenko zła utknęło w zwężeniu
lecz usłyszałem
przebaczam tobie
spadło w dobro
pomagam teraz
przebić się innym ku ich zbawieniu
za wielu bliźnich już wybaczyłem
im nagrodę zapewne dać raczysz
ale niestety
to już koniec
nie mogę więcej
przepraszam
ból czuję w plecach ktoś za mnie wybaczył
Czasami coś mi się uda dojrzale:))
Pozdrawiam:)
oceny: bezbłędne / znakomite
To ta kwadratura koła, które Historią się toczy i - jak ten w trupa zalany - wciąż i nadal nic tylko się zatacza.
Życie wspominam klepsydrą /czasu na słupie ogłoszeń/ było
Ziarenko zła utknęło w przewężeniu
(cytuję z pamięci - patrz przedostatnia strofa)
Ten poetycki skrajny czarny wizyjny pesymizm JAKIE ŚWIATŁO DLA NASZYCH MAŁYCH DZIECI I WNUKÓW WNOSI??
Dzisiaj ludzie mają rożnych panów. Nie dziwi nic.
I tak jeszcze na koniec; a mnie waśnie śni się "sprawdzanie biletów od morza do morza" i co z tego?
Przypomnijmy: sprawiedliwość - w biblijnym rozumieniu tego postulatu - jest tożsama z miłosierdziem.
Pax vobiscum
ból czuję w piersi
ktoś za mnie wybaczył
(patrz finał - cytat z pamięci)