na wzgórzu

wszechwładny ciężki karabin maszynowy 

obserwator

szkła lornetki odbijają światło 

wściekły telegrafista trafiony przez snajpera

w wyczekiwaniu na rozkaz 

sierżanta oczy we łzach 

za chwilę poleje się krew pot i łzy

pragnę na święta spotkania z rodziną 

za drzewem pochowam marzenia  sny  

pogodny ciepły wrzesień

zgrzyt bagnetów  założonych na karabiny 

amunicja wyliczona co do sztuki 

kaprale wiedzą co za chwilę się wydarzy

padła komenda naprzód

salwa za salwą

upadam  ranny chcę spać 

sanitariusza głos wkłuta morfina 

bandażuje szyję  wstaję biegnę dalej

pod powiekami sen wspomnień 

niezdobyte wzgórze 

karabin zamarł na chwilę

plac apelowy uroczyste 

awanse

medale na sercu