dopiero wiosna 

nie tak dawno lepiłaś ze słów bałwana 

chwila lato przeminie 

przewinie się przez łany zboża 

słodko w ustach od wina 

kocham jak się kocha w dziewczynie 

pory roku kobieta wybredna 

oczy zamyślone w skosach nieboskłonu 

patrzeć w próżnię leniwie 

wypukłe pagóry 

łąki sianem pachnące 

słoma kuje stopy bose mokre od rosy 

zadowolona mina 

szybko czas upływa 

smak dzieciństwa na języku 

dobrze smakuje młoda dziewczyna 

odurzony zadowolony 

na łące zasypiam w kopie siana 

rozdrobiony jak kłos żyta by zmielonym 

mąką z wodą chlebem stać się