zboże pachniało dzisiaj inaczej

jakby akacją a jednak lipą

nie chciało szumieć

milczało nikło

raz pomieszane wiło się chwilę

zapamiętałam kłosów spojrzenia

łodyg podrygi wiatrem dotknięte

porywy święte

podsłuchiwałam modlitwę cieni

pod obłokami zawieszonej krótko

potem jej powiew widziałam na ziemi

niesiony szeptem

było mi smutno

lecz zrozumiałam

naprawdę godne i piękne jest zboże

akacja i lipa

swoim istnieniem

Bóg je dotyka