Tekst 48 z 108 ze zbioru: Prawda ponad wszystko
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2020-08-12 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1254 |

Pozostało mi tylko patrzeć
Jak starzec przez okno na drogę
Jak gapie uliczni
Na wojskową defiladę
Oczywiście mam chęć
Lecz nic nie zmienię
Jestem w tym tłumie
Idącym przez dzieje
Jedynie obserwującym
Z nadanej mi roli
Zwykłym człowiekiem
oceny: bezbłędne / znakomite
:-)
albo się zdystansujesz - albo trafi cię apopleksja
Rezygnuję tylko chwilowo by potem z przekleństwem na ustach naprawiać świat i ludzi.
Oczywiście żartuję ale chyba cos w tym jest.
Pozdrowienia Emilio .
Proszę zajrzeć do pszczelego ula, który jest metaforą każdej społeczności, gdzie jest król/owa, jest /anonimowa/ służba i są /anonimowi/ żołnierze