`(...) ale uchodziła ze mnie wiara ojców, stara dobra religia, nie wiem jak, nie wiem którędy (...)` 

Edward Stachura `Nie zlęknę się` 

dziś planuję zabić mężczyznę. ma trzydzieści 

parę lat i ukrywa się w głębi ziemi, w skałach, 

pomiędzy falami okolicznych mórz, bajor, 

drąży ciemne tunele, korytarzyki, 

wykopuje sztolnie w odmętach polnych kamieni 

nie chce wyjść na powierzchnię, zaskorupia się, 

nawarstwia. pancerne twarze wyrastają mu 

jedna na drugiej (tłumok, ofiara wypadku 

na budowie, półmózgi hazardzista 

przegrywajacy ostatnie grosze w trzy kubki, 

różdżkarz - poszukiwacz wina, 

prostoluby fremenciarz, 

teraz - perwers w stanie szoku termicznego 

lubiący zamarzać i jednocześnie odtajać) 

kiedy ma zły dzień - utożsamia się ze mną, a 

gdy poprawia mu się humor 

- bierze pożyczkę za pożyczką 

(ulubiony klient wszystkich parabanków 

w Polsce!) 

albo tępi mi noże 

kuchenne, czy scyzoryki z kolekcji. przejeżdża 

nimi po blaszanej szyi i ostrza spisują się 

jak kredki ołówkowe 

zasługuje na śmierć, bo... a, wymyślcie coś. 

oby brzmiało w miarę sensownie. ujmijcie 

w mądre słowa, rozklejcie po wsiach 

klepsydry (koniecznie napisane czcionką 

Ink Free!) 

mi nawet trudno znieść fakt 

jego istnienia. gdy tylko uzmysławiam sobie 

jak bardzo jesteśmy od siebie zależni 

- mam ochotę przeciąć ten wrzód 

*** 

a rano, gdy już uporam się z facetem 

rozbiję szybę w drzwiach 

i największym odłamkiem, szklaną wstażką 

poderżnę gardło zmyślonej dziewczynie 

dzieci będą patrzeć uważnie 

wlepiać oczy, jakby oglądały jak kreskówkę 

slasher wyprodukowany przez Cartoon Network