Przejdź do komentarzyOLBRZYM I KARZEŁ
Tekst 187 z 255 ze zbioru: A kiedy mi życie dopiecze
Autor
Gatuneksatyra / groteska
Formawiersz / poemat
Data dodania2010-12-28
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń4190


OLBRZYM I KARZEŁ


Polak w Polaku to olbrzym

Własnych słabości się wstydzi

Człowiek w Polaku to karzeł

Zgorzkniały, prawdy się brzydzi



Polak w Polaku jednoczy

Człowiek w Polaku rozbija

Twierdzi, ojczyzna jest nasza

Odpowiedzialność niczyja



Polak w Polaku wybaczy

Człowiek w Polaku wciąż szydzi

Sumienie ma czyste, bo przecież

Wszystkiemu winni są Żydzi



Wigilią już pachnie wokoło

Pan Jezus w żłóbku znów czeka

Na mniej w Polaku Polaka

Na więcej w Polaku człowieka



  Spis treści zbioru
Komentarze (8)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Strzał w dychę-to my!!!!
avatar
Pobożne życzenia Człowieka. I Polaka. W boleśnie prawdziwych słowach.
Oby moc była z Tobą i Twoimi słowami. Oby...
:)
avatar
Wiersz w sam w sobie stawiam wysoko. Zastanawiam się jednak nad wiedzą socjologiczną w nim zawartą i stawiam sobie pytanie: czy nie jest czasem z nami właśnie odwrotnie kiedy Tyle krzywd wokół, wcześniej i teraz, miedzy nami a tak mało gniewu.

Dziękuję za utwór.
avatar
Mocno, gorzko, prawdziwie!
I mam przed oczyma Prawdziwych Polaków, śpiewających Boże coś Polskę, a między zwrotkami okładających krzyżami przeciwników.
avatar
Polak z Polaka wyłazi tylko na bani, na gazi. (Na stronie: czytamy to w fonetyce wschodniej tzw. wileńskiej)
avatar
luciusie pierwszy wers daje nadzieję, acz oby jej nie rozbuchać. Dalsza cz. wiersza - jakże prawdziwa. Tak, jesteśmy narodem i potężnym, i zarazem miernym - to niespotykane zjawisko. A tak w ogóle to wiersz przywodzi na myśl film pt. "Olbrzym`, który sobie bardzo cenię. B.
avatar
Wiersz jest celny i o czymś, podobał mi się.
avatar
Dobre, smaczne. Ciekawe, czy tak patrzą na siebie inni? A jeśli inaczej, to jak?
© 2010-2016 by Creative Media
×