Ocean spokojny

Z plaży na błękit wody spoglądam

Dziwne w duszy obrazy maluje   

W błękit nieba z muzyką zapadam    

I w blasku słońca w niebo szybuje

Pragnę ducha w pokorę  uzbroić 

Jak oczko wody w jedność się złączyć  

Ocean, własnym kształtem napoić  

Wraz z innymi  falami się toczyć   

Ja ciebie widzę! Czy to być może?  

Że  Rajski Ogród w nim się przegląda   

I dusze ludzkie jak wodne złoże  

Bóg swoim okiem chętnie dogląda

I wszystkie dusze są takie bliskie 

Zespolone w Ocean Spokojny  

Na powrót wierzę w bliskie spotkanie  

Odnajdując wspólnie dar zbawienny

Ja ciebie kocham! W modrym błękicie 

Zastęp delfinów fruwa ze szczęścia   

Pomaga nam płynąć w drugie życie   

Do portu Dobrej Nadziei w objęcia

Ja tu siedzę na plaży i patrzę

Jak kręgi świateł w dal biorą fale  

A kiedy moment tajników zwietrzę   

Odpłynę w jasność z nimi na trwale