Żeby zrozumieć wszystkich, trzeba by było wszystkich poznać, a to jest niemożliwe, bo niektórzy nie dadzą się poznać, bo podświadomie obawiają się konfrontacji.

Trzeba ustalić pewne grupy społeczne i je skatalogować jakimś ludzkim językiem. Posłużę się pomysłami pewnego emerytowanego inteligenta, pana Januszewskiego, który zgłębił tę sztukę, a ja po swojemu ją przekształcę.

Podzielimy najpierw inteligencję, bo ta jest ciągle upretensjonowana swoim zniewalającym poziomem wobec innych, którzy powinni ich tylko słuchać, czytać, bo skoro są na czarnej liście, to nie mogą się nawet obronić. Na publixo porusza się tematy personalne pewnych osób, ale najpierw umieszcza się te osoby na czarnej liście i panuje spokój, bo z kazamatów nawet się nie miałknie.

Buraczana arystokracja, to przede wszystkim grafinii  Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein, czy uzdolniony muzycznie wnuk dziadka z Wermachtu,

https://youtu.be/k7g3YKurDxw

który już wtedy odkrył w sobie pęd do świecznika,

ale aż ciśnie się na usta z tej kategorii burak oksfordzki, „który bywa także nazywany Księciem Małżonkiem z racji koligacji małżeńskiej. Burak oksfordzki, na co dzień światowiec pozujący na angielskiego dżentelmena, pokazał u „Sowy i Przyjaciół” taką szkołę jazdy i poczucie knajackiego humoru, że proste chamy spod budek z piwem zbladły z wrażenia”.

Inkubatorem buraczanej arystokracji była i jest Platforma Obywatelska. Niestety do tej arystokracji zaliczane są również „Polaczki zagraniczne”.  Wszelkiej maści tuby niemieckiej praworządności, którzy kolonizują nie tylko literackie portale internetowe, ale i polityczne stołki polskiej rzeczywistości.

Twórca święta `Sześciu Króli` ceni sobie europejską polskość, szczególnie w delegacji z kochanką na Majorce. Ktoś, kto z racji osobistego wyboru trzyma z takimi ludźmi w sferze polityczno-obiegowej, bo mu się nie podoba aktualny rząd w Polsce, automatycznie wchodzi w skład buraczanej arystokracji, której pierwowzorem była inteligencja szpagatowa z czasów PRL, „jakieś Szydlaki, Babiuchy, Kanie, (a nawet Kłonica – przypis Sir…)  Dzisiaj wystroili się w inne piórka i mamy panią Kukiełę, Wójciak, młodego Stuhra, czy Thun albo innego Petru. Buraczana arystokracja czyli szpagatowa inteligencja.”

Niestety sporo na publixo… owych, ichnich… ćwiklaków, dlatego mamy konglomerat stawowo-buraczany i takie jego konsekwencje. Jak twierdzi pan Januszewski, inteligent nie musi być inteligentny, ani oczytany… wystarczy, że jest w stadzie, które uważa się za inteligentne.

Szpagatowa inteligencja czasów PRL,  reko… mendowała się z rozmaitych „chłopków roztropków, którzy namiętnie udawali inteligentów”, co ostało się po dzisiejsze czasy i mimo, że nie spod znaku sierpa i młota, to dla odmiany „spod śrubokręta” i z napisem Konstytucja na sfatygowanym tiszercie.

Czy KODziasz, przekonywujący, że praworządność jest cnotą, podczas gdy sam nie płaci alimentów na własne dzieci, ale znakomicie spełnia moralne kryteria Dostojewskiego i pragnie być kimś  „pośrednim pomiędzy Joanną d`Arc a Katonem Starszym, więc upozował się na żarliwego obrońcę cnót republikańskich, przewracając się położył się Rejtanem przed Trybunałem Konstytucyjnym, a na zaległe alimenty pozbierał w Internecie od fanów, którzy uwierzyli w jego dyrdymały.

Do czego zmierzam? Ano do tego, jak cienka jest granica pomiędzy „mieniem racji, a niemaniem”.

Dochodzi do tego, że Janko w komentarzu napisał, że akolici Befany tego nie rozumieją, a nawet są dumni.

Przyznam, że zgłupiałem i zacząłem analizować etyczność fenomenu różnorodności. Janko pewnie ma powody do dumy, że służył systemowi PRL, ale ja, który całe życie sprzeciwiałem się komunizmowi i popadałem w niełaski u władz, mam miąć beret w spoconych dłoniach z wbitym w ziemię spojrzeniem pokory i drwić z poczucia wolności, demokracji, którą ojciec wpajał mi przez całe życie, a którą umiłowałem, jak katechizm prawego obywatela?

Janko, służąc skompromitowanemu systemowi dawnego PRL nawet się nie zająknie, ani nie zrobi żalu za grzechy? Czy taki człowiek może mnie czegoś, oprócz interpunkcji… nauczyć?

Nie sądzę, ale najdziwniejszy jest jego spokój i poczucie służenia słusznej sprawie i dzisiejsze sympatie polityczne, które dowodzą  jego nieustającej niezłomności i przynależności do wstydliwych czasów komuszego serwilizmu.

To ja mam się wstydzić, podczas, gdy on ma chodzić z dumnie podniesioną głową? Coś tutaj Negra, Pola. Fenomen dopadł bruku i roztrzaskał się, jak fortepian Chopina, który rosyjscy żołdacy wyrzucili z okna pałacu Zamoyskich. Mam się poskarżyć Brukseli, czy brukselce?

Takich postaw jest na publixo dużo więcej. Czyżby ci ludzie mieli tak cudowne wspomnienia z okresu świetności (P)rywatnego (R)ancza (L)eonidasa Breżniewasa?

To bardzo dziwne, że nie wszyscy mogą się cieszyć z Polski, jakiej nigdy jeszcze nie było. W której nie jeżdżą czołgami po ulicy, nie strzelają do ludzi, i w której wreszcie można mówić co się chce i protestować przeciwko wszystkiemu. Policja nie pałuje, tylko pakuje do samochodów i wypuszcza kilka kilometrów dalej na wolność. Muszą pakować za ręce i nogi, bo każdy siniak na delikwencie może kosztować utratę pracy, albo niesławę w służbach porządkowych.

To tak trudno zrozumieć, że demokratycznie wybrany rząd będzie uprawiał politykę wg własnych zasad? Tak przecież jest na całym świecie. Każda władza ma swój kanał telewizyjny i prasę, ale nikt nie zabrania nikomu do posiadania takich kanałów i prasy.

Czy to dobrze, że media w kraju zawłaszczają zagraniczne koncerny medialne na poziomie 85%? W Niemczech, to tylko 15% i jeszcze mniej w innych krajach. To są właściwe proporcje.  Polska targowica spod znaku arystokracji buraczanej bardziej skłania się w stronę Niemiec, niż rodzimych koncernów, ale całe scczęście, że w porę nastało obajtkowanie mediów i tendencja do zmiany tych niezdrowych proporcji.

Taki mamy patriotyzm opozycji, która w imię własnego interesu gotowa jest odsprzedać Polskę Niemcom i maszerować w kieracie nowoczesnego kolonializmu.

Tego niestety się nie spodziewałem, że triumf głupoty i prywaty  zechce zniewolić Polskę po raz kolejny..

Marność nad marnościami.