Tekst 47 z 179 ze zbioru: samotność
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2021-04-30 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1117 |

minęło parę miesięcy
depresja męczy
ciało dusza udręczone
dzień jak noc
noc wielkie ma oczy
długa i niejasna jak dzień
kto mnie uleczy
może utopi
w wiadrze zimnej wody
to są wywody warto żyć
jeśli wygrasz z samym sobą
posyp głowę popiołem
spójrz w niebo
spojrzysz prawdzie w oczy
nikt i nic cię nie zaskoczy
pozwól sobie wstać z kolan
pozwól biec dalej
bo świat się rozpędził
niepotrzebne tryby się usuwa
nie pozwól sobie na usterkę