Przejdź do komentarzynadmuchani
Tekst 102 z 207 ze zbioru: to jest już koniec
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2021-07-25
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1043

wpompowane powietrze w dętkę

wpompowana nienawiść w żywe serca

chwasty kwitną karmą GMO


podziały różnice celowe przy dzieleniu

idee myśli prawo zakwita dobro w zło

nie odróżnisz człowieku młody błędne koło


którędy pójść gdzie ścieli się cudowny dzień

zamykasz oczy internet zaślepia rzeczywistość

hiperbolą krążysz w niewiedzy obłąkany zły sen


żądza mamony przesłania prawdziwy świat

miłość nie modna więcej krwi więcej wojen

cierpienie rodzi się daleko od domu


płacisz za krzywdy spłacasz długi

opleceni amunicyjna taśmą bronią

życia za krew braci niewinnych

wojny są bo ktoś lubi patrzeć na cierpienie


demon w kącie patrzy by skraść duszę

wprowdzić w błąd by wraz skonać

by zapomnieć obietnicę dana raz


dekalog kilka prawd by rozsądnie żyć

czuwaj młody  idą niewygody

czujnym bądź  Samael u bram

  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×