na skrzypcach ktoś 

wygrywa moją bezdomność 

zanurzony w amoku 

nietrzeźwy z paprochem w oku 

wynurzam się na dzień słoneczny 

twoja twarz gdy byliśmy razem 

tamto lato pamiętam nie zapomnę 

nie potrafię się odnaleźć 

szukam siebie w parku 

widzę w ciepłej kałuży 

lepszy sen

ktoś wyciąga rękę 

podnosi  

dziękuję nie trzeba 

sikam koło drzewa 

nie jestem taki 

choć wrażenie takie mam 

jakbym był na świecie sam 

tłum wokół słowa magii 

nie zwracam uwagi 

bawi mnie w tej sytuacji 

życie to kino akcji