jesienią samotność

nabiera kształtów

kolorami zaślepione oczy

kolorowe tęcze

niebo płonie nadzieją

babie lato płynie

po oceanie lasu

rysuję horyzont baśni

kilka drzew dajmy im usnąć

cicho zbieram brąz kasztanów

odzieram z kory brzozy

rozpalam ogień serc

by upiec mądre zdania

liści szum pod stopami

nadziewa uszy spokojem

jeszcze kilka kroków do domu