pisarka zdarzeń palcem po mapie określa swoje położenie z nurtem rzeki odpływa w niespełnionych snach z niewypowiedzianym słowem

rozwija nam wyobrażnię

Bieguni świata zbieżność przypadkowa kto leży już nie pobiegnie

burza piaskowa sypie w  oczy ziarenkami przyjażni polsko radzieckiej pustynny świat wysuszony trawiony przez ogień

tornado się zbliża

czy  zdążymy jeszcze wyznaczyć swój cel

choćby  palcem po mapie drogowskazy jak babie lato

prawda jak  siarkowodór jak się do niej zbliżysz to padniesz

może pierdolę jak z rozdwojeniem  jaźni

ale czy warto być pisarzem  noblistą ?jeśli tak to za  jaką cenę

wyłączą prąd i zasilanie a mowa nienawiści na twardym dysku pozostanie