BYĆ KOBIETĄ

Niech mi moja płeć wybaczy,

że zapytam: cóż to znaczy

uwielbianą być kobietą?

I czy każda z was już wie to?

Bo na przykład takiej żonie

w kilka lat po Mendelsonie,

nie wystarczy urok ciała,

by nad mężem panowała.

Lub spojrzenie powłóczyste,

żeby samiec drżał jak listek,

tudzież cudne z kuchni wonie,

by mieć całowane dłonie.

Bo gdy proza do drzwi stuka,

musi się narodzić Sztuka,

Wielka Sztuka Obcowania,

dyplomacja — hmm — kochania.

Gdy figowe listki spłyną,

waszą wszak to będzie winą,

jeśli piękny gaj Erosa

skryje nocy chłodnych rosa.

Wszak miłości tajemnica

nie w różowych skryta licach,

nie w Wenery  kształtów kopii

przynależnej Frau Entropii.

Oto proste Vademecum

dla kobiety w każdym wieku,

która nocą, w dzień i rano r

równie pragnie być kochaną.

Waszą z samcem o BYĆ walkę

skryć w poezji wam woalkę

trzeba, by w tej subtelności,

miecz w obronie serca ostrzyć.

Tako winnaś być łagodna,

ale nie do potulności.

W łagodności zaś swobodna,

z odrobiną uległości.

Zmień się w powój co oplata

wiotkim kręgiem męskie ego,

jednocześnie owijając

wokół palca Go małego.

Atrakcyjną bądź, niech czar

twój męskie serca wokół pali,

lecz płonących chłodno traktuj,

by On nie miał w nich rywali.

Gotowaniem grunt urabiasz,

więc ćwicz często przy kuchence,

lecz, gdy przed Nim bryzol stawiasz,

winnaś mieć zadbane ręce.

Kwiatem jesteś – mgiełką woni

na tors mu kusząco spływaj,

ale perfum (niech Bóg broni)

nazbyt drogich nie używaj.

Być zazdrosną – to pomyłka,

chociaż już pewności dość ci,

bo ta woń, źle starta szminka,

na łopatkach ślad paznokci.

Nawet gdy w małżeńskim łóżku

złapiesz go z sąsiadów córką

– usiądź, zapal, nos przypudruj,

nim ją wypchniesz na podwórko.

Bądź praktyczna – to skutkuje;

bądź rozrzutna – to czaruje.

„Nanę” czytać ci wypada,

lecz Gombrowicz – to przesada.

Możesz wiedzieć co to fowizm,

ale Hegel – to już snobizm.

Stwórz mu dom, lecz nie wij gniazdka,

on chce wolnym być, jak gwiazdka.

Twardą bądź i miękką razem,

bądź modelką i obrazem;

Bądź księżniczką i zwierzątkiem,

ćmą, panterą i pajączkiem.

Kurtyzaną bądź w sypialni;

damą w biurze i w bawialni;

Spełniaj etat pomywaczki;

czaruj, nosząc za nim laczki.

Będąc  cura domestica,

bądź namiętna, zła i dzika.

Wzniecaj w nim blednące żądze,

noś do łóżka mu herbatki

– z łóżka wynoś zdrowe ciąże...

I tak będziesz się starała,

sztukowała, pasowała,

szlachetniała, wypełniała, dorastała...

Do pierwszego, do drugiego, do trzeciego...

Aż w kolejną noc miodową,

ktoś ci powie: Bądźże sobą!

Ba – czyżbyś nie była przez cały ten czas!?