Alf Soczyński

Cztery pory konia

Wiosną

zbiegając z rozwianą grzywą ze wzgórza

zanurzał się drżącymi chrapami

w pachnącą młodym miodem

soczystość trawy na łące

Latem

ociekające ziarnem fury

cieżko jedna za drugą

po falach pól spływały

czystym złotem pod dachy stodół

Jesienią

kręciły się kołowrotki

podobnych do siebie dni

w niezliczonych skibach

omłotach kieratach

Zima zaczynała się

podkuciem kopyt

toczyły się wozy dni

z workami do młyna

by starczyło wszystkim

do przednówka

z tomiku `Wołyńskie niezabudki`, rok 2003