Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2023-05-30 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 296 |
Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy.
Dzisiaj ona łzy rozpaczy wyciera.
Miłość wasza tak jak wino dojrzała.
Los tak okrutny, przyszło Ci umierać.
Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy.
Pocałunki składałeś na jej ustach.
Dzisiaj to tylko są piękne wspomnienia.
Została po tobie ogromna pustka.
Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy.
Tuliłeś w swoich silnych ramionach.
Dzisiaj karmi serce złudną nadzieją.
Cicho rozpacza, tęskni, sama kona.
Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy.
Piliście wspólnie poobiednią kawę.
Dzisiaj ją dziwny krzyk pustki zaskoczył.
Twoje zdjęcie postawiła na ławę.
Wczoraj jeszcze patrzyłeś w jej oczy.
Teraz patrzy tylko na fotografie.
Przeszukuje pliki wspomnień w głowie.
Na ciągłym płaczu sama siebie łapie.
Dzisiaj już wszystko jest tylko wspomnieniem.
Krzykiem rozpaczy i ziejącą pustką.
Jednak Pan Bóg wszystkim daje nadzieję.
Na lepsze w wiecznej miłości jutro.
oceny: bezbłędne / znakomite
wiadomo:
żyli nasi śp. Dziadkowie i Babcie,
nasi śp. Rodzice
i śp. Rówieśnicy...
Nieutulony płacz za minionym wczoraj to wyraz człowieczego buntu wobec dzisiejszości.
Na co nam jakieś sieroce dzisiaj, skoro nie ma już tych, których tak bardzo kochaliśmy
??!
Krzykiem rozpaczy i ziejącą pustką.
(patrz nagłówki i tekst)
O jakim L E P S Z Y M jutrze /w tym kontekście/ może być tutaj w ogóle mowa?? Każdego dnia kogoś dla nas bezcennego tracimy!
Czym dla nas-osieroconych jest żałoba?
(patrz finał)
Nadzieją?? Na co? Na z martwych wstanie?!
Czarna /w żałobnym kirze, np. po stracie dziecka/ rozpacz nie otwiera nas na ż a d n ą nadzieję!
Autorka paru wierszy...
/W. Szymborska "Nagrobek"/
C Z Y M chcesz zapełnić tę czarną ziejącą dziurę po niewyobrażalnej stracie??
Może czarnym humorem?