zamglone światła ku niebu

krzyk umarł we wnętrzu ciszy

w powstałej przerwie muzyka

wierzy że ktoś chce usłyszeć

horyzont błękitem sklepienia

tworzy podniebne sploty

ślady marzeń przerwanych

zespala skrzydłami motyl

już wolne tańczą na wietrze

by zerwać ostatnie więzy

świetliki lśnieniem malują

obraz w klepsydrę zaklęty