Tekst 7 z 7 ze zbioru: Okruchy
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2012-03-27 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1913 |
Noszę maskę złodziejską
żadna mnie nie rozpozna
Zresztą tak chce wiekszość z nich
Tak ma być
Kiedy patrzą łakomie
Kuszącymi oczyma
Zanurzam się w nie cały
Nurkuję
I włamuję się do serc
Całkowicie bezkarnie
Buszuję po zakątkach
Drżączch dusz
Oglądam ich marzenia
Słucham szeptów i pragnień
I rozpalam płomienie
Na nowo
Nie chcą widzieć mej twarzy
Za to za każdym razem
Widzą swą pierwszą milość
Na nowo
Ja płaczę
A łzy wsiąkają w maskę
Pozdrawiam
Jestem wdzieczny za zainteresowanie :)
Krytykuj ile mozesz, to przeciez mi pomaga.
oceny: bardzo dobre / dobre
oceny: bezbłędne / znakomite
(vide tekst i wszystkie nagłówki)
Same okruchy?
Kto się czymś takim nasyci?
Wróbelek?? Ten, co ni sieje, ni orze - i raz dany sobie CZAS trawi na przeloty z kwiatka na kwiatek,
s a m jak ten kołek w płocie
coraz bardziej stary i nielotny
?
Głupszego patentu /na dobre życie/ nie da się chyba wymyślić
i była w tym oceanie czasu literacko, muzycznie i teatralnie/filmowo ucieleśniana dziesiątki razy.
Przeczytajmy d r a m a t Puszkina "Kamienny gość" z 1830 r. To ten sam bohater, zdobywca damskich serc - i wianków. Jaki jest jego finał?
"Po owocach ich poznacie!"
/"Pismo Święte", Mateusza 7; 17-20/
I jak to wygląda d z i s i a j, kiedy bycie singlem/singielką jest powszechnym standardem?
Tym, że współczesne kobiety rodzą JEDNO dziecko w wieku 35-40 lat, a średnia wieku rolnika w nowoczesnej Japonii to 60-70 wiosenek
??
Czym się to dla niej skończyło?
Don Juan - to karkołomna postawa wobec innych. Rozumiana szerzej prowadzi do samowyludnienia