Jajko i życie

Świętym symbolem życia - jajko doskonałe

W odcieniach kolorów, kaprysem nakrapiane

Te w dłoniach natury i skrycie  podrzucane

Żarłocznej sikorki i przebiegłej matki kukułki

Przez japonki, strusie i domowe kwoki oddane

W potajemnych miejscach i domowych kurnikach

Pośród dzikich i odległych ostępów składane

Przez białego orła na wysokiej, niedostępnej skale

W złotym piasku plaży i gęstych szuwarach

Przez żółwia, łzawego krokodyla i boskiego motyla

Przemyślanych gniazdach na wysokich drzewach

W krzyku czapli i klekocie swojskiego bociana

Pod strzechą słomianą gdzie gnieżdżą się wróble

I sklepieniach obór jaskółki lepią gniazda wytrwale

Żabi skrzek milionem jajek wypełnił stawy i moczary

One wszystkie życiem zakwitną i prawem natury

Będą walczyć do ostatniego tchnienia o przetrwanie

Do końca będzie je prowadzić rozumna matka natura.

***

Jajko z którego rodzi się doskonały człowiek

Matczynym sercem po kres ludzkiego miłowania

Instynktem macierzyństwa wypełnia nasze życie

Nieśmiertelne jajo stało się symbolem świętowania

Jego malowanki dla pokory i szacunku przeżywania

By raz jeszcze podzielić jego szczęście przetrwania

Przy Świątecznym Stole dotknąć jego płochliwości

Które ulatuje spłoszone słabością i niemocą skrzydeł

Szamoce się pomiędzy oczekiwaniem i okrutną ziemią

By się upajać i radować następnym spotkaniem.