Piękny nostalgiczny wyraz tęsknoty za tym, co dawno było-minęło

i co

SE NE VRATI ;(

Istotą całej tej poetyki JEST niewyszukany język mó-wio-ny /potoczny/,

który

nie dba o reguły gramatyczne, fonetyczne, stylistyczne, syntaktyczne, frazeologiczne, semantyczne, ortograficzne etc., etc.

Poetyka ta np. nie wie, że są jakieś czasowniki zwrotne przechodnie i nieprzechodnie, mają stronę zwrotną, czynną i bierną

wyciszam /radio/, wyciszam /się/, jestem wyciszany

otrząsam /ręce/, otrząsam /się/, jestem otrząsany (?)

MYJĘ /SIĘ/, JESTEM /MYTY/, MYJĘ /TALERZ/

Wzniesienia przy morzu nie istnieją. Są tylko wzniesienia NAD morzem.

Patrzeć cicho też "się" nie da, tak jak nie da się patrzeć głośno

Jako wędrowny bard z /własną/ pieśnią na ustach, bębenkiem i harmonijką Poeta miałby dużo większe grono zachwyconych Odbiorców

Co w wierszu jest kompletnie niewyartykułowane to to, że ta olśniewająca /tytułowa/ Grenlandia

jest największą wyspą świata,

ale

wcale nie należy do swoich własnych rdzennych mieszkańców /Inuitów/,

bo/ponieważ/gdyż

J E S T zarządzana przez Kopenhagę,

i teraz pytanko:

gdzie Rzym, gdzie Krym - a gdzie ta Kopenhaga

??

A kto wzgórzom zabroni być przy morzu, mogą też się nie zgodzić być nad morzem, bo bywają nawet w samym morzu.
Gdy patrzymy z morza to są nad morzem a gdy patrzymy np. z góry owe wzniesienia z tej perspektywy są przy morzu, bo te w głębi lądu nie są JUŻ przy morzu .
SEMANTYKA

"Jakbym był u siebie
Kolonizuję widoki
Dłońmi osiadam na mchu"

Bardzo obrazowa cząstka. Wiersz się podoba. Jest dryg.