nie każde słowo płynie gładko 

głuchy chrzęst żwiru pod stopami 

zgrzyt klucza w zamku 

kaszel niepowiedzianych 

w otwartą dłoń tuż obok ust 

strumień gdzieś w głowie 

wygrywa płynną muzę 

deszcz w rynnie więzi dźwięki 

parapet filharmonią kropel 

a chmury bezszelestne 

świst wiatru urwał kawał frazy 

drzwi o futrynę rozbiły błogi spokój 

zegar takt podliczył milczy 

kroki jak echo oddalone 

po niecierpliwym bębnieniu palcami 

rumor zamiera 

piano coraz bardziej ciąży 

melancholijnym wyrzekaniem 

że granie że dzwonków kapela 

i dziwnie smutne zasłuchanie 

obudzi się po słotnej porze 

obeschnie mokry koncert 

we fleszach słońca

______________

* Rok 2007