Pod ziemi warstwy skorupą

Są gliny martwej przestrzenie

Tam rdzawe błoto

I twarde kamienie

Tam to wmieszane

Pomiędzy drzew korzenie

Są trupy a na nich

Dziecięce odzienie

A w ich czaszkach

W ich oczodołach

Świecą szlachetne kamienie

Zastygłe nagle

w jednym monecie

łzy dziecięce

Jak ostatnie przerwane spojrzenie

Na świat Wołyński

Drutem kolczastym splatany

Obraz ostatni widziany

Ramię dźwigające siekierę