Tekst 2 z 3 ze zbioru: impresje
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2025-02-15 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 96 |

* * *
dzięki Ci, Panie, za dwoje oczu
którymi mogę chłonąć
świętość krajobrazów
dzięki Ci, Panie, za dwoje uszu
którymi mogę słyszeć
symfonię ptaków o poranku
dzięki Ci, Panie, za dwoje rąk
którymi mogę modlić się do Ciebie
dzięki Ci, Panie, za dwie nogi
którymi mogę pielgrzymować
do Twych świętych sanktuariów...
oceny: dobre / dobre
oceny: słabe / słabe
oceny: bezbłędne / znakomite
ale...
są oni ślepi nie na własną prośbę
??
Tacy są,
odkąd biblijny Bóg
powołał ich do niewidzenia
??
Rękoma modlą się głuchoniemi.
Ci, co mają sprawny aparat mowy, modlą się za pomocą znanego im języka,
a więc
Chińczycy po swojemu,
Indianie Keczua /w Andach/ w języku keczua,
Aborygeni w dzirbal,
Ewenkowie po tungusku
et cetera, et cetera
oceny: bezbłędne / znakomite
Psalm taki sobie, nie wnosi nic nowego. Oczy, uszy, ręce, nogi, mamy też i inne organy, za które możemy dziękować, może wyszłoby coś nowego, świeżego. Symfonia ptaków jest raczej już zużytym określeniem, święte krajobrazy zastanawiające, bo nie wiem, czy są to tylko niektóre tak wspaniałe krajobrazy, że aż święte, ale wtedy wykluczamy inne krajobrazy, brzydkie. A jeśli to jest podziękowanie Bogu, to chyba powinno być za każdy krajobraz, bo inaczej jest się niewdzięcznym.
- 83-letnim, półniewidomym, półsparaliżowanym, na wózku /po operacji chłoniaka mózgu/ panem Antonim
oraz
/po nim/
- 75-letnią z zaawansowanym Alzheimerem panią Teresą.
Oboje mieszkali w blokach uwięzieni we własnym inwalidztwie, samotności i cierpieniu. Oboje też byli ubodzy /o sanktuarium w jakimś Lourdes?? nie było nawet mowy!/, oboje też głęboko wierzyli w miłosierdzie i moc Wszechmocnego.
To z nimi /kolejno/ pielgrzymowałam do Gietrzwałdu i do Wambierzyc.
Codzienny, przez 24h/dobę już sam jeden widok niekończącego się cierpienia tych i wszystkich innych, im podobnych ludzi
j e s t
łamiącym serce doświadczeniem
;( );
Oczywiście, obie te pielgrzymki skończyły się dokładnie tak, jak milion innych takich pielgrzymek