Zabrakło podmiotu w ostatnich wersach: kto nas jak te kukiełki wrzuca po spektaklu do jednego worka? Poza tym to nie jest wcale fraszka, a... horror?

Tak dużo się dzieje w tym wierszu, że aż strach. Początek rozumiem, człowiek - trawa. Potem jest krytyka gonitwy za władzą itd. Ale i tak wszystko przeminie. Ale dlaczego jak liście? Dopiero co były trawy. Następnie pojawiają się zbuntowane anioły. O co chodzi z tym buntem? jeśli przeciw Najwyższemu, to ich wyśmiewanie się byłoby raczej pozytywne, niech się śmieją, człowiek - trawa jest po stronie Boga.
Teraz pojawia się "to wszystko cokolwiek czynimy". Chyba chodzi o gonitwę. Ale nagle ktoś wrzyca nas do worka. "jak to czynią z kukiełkami" - kto tak czyni? zbuntowane anioły?
Być może autor użył jakichś skrótów myślowych. Przekaz wyszedł chaotyczny.

.. groch z kapustą
- myśl tu .. pustą :-(((

Tak się wydaje że to żart - głównie wówczas gdy dotyka nas sarkazm albo jakiś żal

Zostawiamy po sobie świadectwo naszego bytu ..dom , dzieci , słowo .....
Jesteśmy przedstawicielami swej epoki
- będzie się później mówiło
- że tak wówczas było

To nasza będzie spuścizna