Przejdź do komentarzyNaród miecza i kądzieli
Tekst 5 z 5 ze zbioru: Przeznaczenie
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz biały
Data dodania2025-04-11
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń45

`Uczcie się historii, znajomość jej jest bardzo potrzebna w życiu.` Cytat J. Piłsudski.


W czasach, gdzie wokół wyniszcza pięknie wylansowany neobolszewizm – wiersz ten, ze „szczególną” dedykacją dla złotowłosego „Europejczyka”   i stołecznego Towarzysza.

Nie dajmy się zwieść. My, z rodu Orlego Gniazda – od Piasta do wieczności – Polacy, mający własną tożsamość świadomie!

Jak jedna kulturowa  RODZINA,  czujmy sercem Matki – Ojczyzny.


Kto profanuje tradycje, historie - tego historia sprofanuje orgie!



Ktoś powiedział:

Kraj to szary i biedny

Gnuśny, w karykaturze

Ludzi obcych w ciszy

Zagubionych w czasie

(…) …

Ale to  przecież mój kraj!




Ten kraj –

Łono tysiącznych bojów

Gdzie krew nektarem

Gdzie pot ambrozją


Gdzie ból

Codziennością narodu

Lśnieniem odbitym

Na ostatniej kuli…


Milionami serc

Kochający swój los

Malowany w pomnikach

W mgielnych piórach orła


Kraj nasz

Ten brukany codziennie

W oknach dławiących z zewnątrz

Tęczowymi pętlami


Ten kraj

Przeznaczony śmierci …

Co matką mu, płaczącą

I siostrą zjednaną!


Gdzie wartością

Warkocz tradycji

Spięty zdobnie

Pierścieniem pokoleń


Kraj ten, odwagą

Darujący ofiary

Dla ościennych rodów

Utraconej wiary


Ten kraj pragnie

Snów, nie koszmarów;

Spokojnych oczu

Cichych oddechów;


Zatrzymajmy uśmiech

Lśniący na ustach matek

Tych dumnych ostoi

Orlich Gniazd!


Nasz los – w sercach…

Naszych potomków

Codziennych wojowników;

W bieli i czerwieni!


  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×