Autor | |
Gatunek | proza poetycka |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2025-04-11 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 45 |

`Uczcie się historii, znajomość jej jest bardzo potrzebna w życiu.` Cytat J. Piłsudski.
W czasach, gdzie wokół wyniszcza pięknie wylansowany neobolszewizm – wiersz ten, ze „szczególną” dedykacją dla złotowłosego „Europejczyka” i stołecznego Towarzysza.
Nie dajmy się zwieść. My, z rodu Orlego Gniazda – od Piasta do wieczności – Polacy, mający własną tożsamość świadomie!
Jak jedna kulturowa RODZINA, czujmy sercem Matki – Ojczyzny.
Kto profanuje tradycje, historie - tego historia sprofanuje orgie!
Ktoś powiedział:
Kraj to szary i biedny
Gnuśny, w karykaturze
Ludzi obcych w ciszy
Zagubionych w czasie
(…) …
Ale to przecież mój kraj!
Ten kraj –
Łono tysiącznych bojów
Gdzie krew nektarem
Gdzie pot ambrozją
Gdzie ból
Codziennością narodu
Lśnieniem odbitym
Na ostatniej kuli…
Milionami serc
Kochający swój los
Malowany w pomnikach
W mgielnych piórach orła
Kraj nasz
Ten brukany codziennie
W oknach dławiących z zewnątrz
Tęczowymi pętlami
Ten kraj
Przeznaczony śmierci …
Co matką mu, płaczącą
I siostrą zjednaną!
Gdzie wartością
Warkocz tradycji
Spięty zdobnie
Pierścieniem pokoleń
Kraj ten, odwagą
Darujący ofiary
Dla ościennych rodów
Utraconej wiary
Ten kraj pragnie
Snów, nie koszmarów;
Spokojnych oczu
Cichych oddechów;
Zatrzymajmy uśmiech
Lśniący na ustach matek
Tych dumnych ostoi
Orlich Gniazd!
Nasz los – w sercach…
Naszych potomków
Codziennych wojowników;
W bieli i czerwieni!