Tekst 64 z 170 ze zbioru: wiersze okolicznościowe
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2011-02-04 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 3445 |
Skrzypce
Błąkając się w ciemnościach
skrzypek potrącił dziwny instrument
i zagrał tak pięknie
jak nikt dotąd
Odkrył, że świat
jest zagubionymi na strychu
skrzypcami
Pewnego dnia zaskoczyła go
śmierć
Spadając w nicość pozrywał struny
Kosmosu
Kto usłyszy melodię
której jesteś częścią
Kto potrąci strunę
którą jesteś
gdy umrze Bóg
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Od punktu ZERO & BIG BANG!
Bóg jest nieskończoności wiecznością
(i vice versa),
a te nigdy się nie kończą
A wiersz? To piękna Andersenowska poetyka w najczystszym skrzypiec brzmieniu