Przejdź do komentarzyOnegdaj
Tekst 13 z 33 ze zbioru: Wczesne
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-11-18
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2133

Lesie zamszowy, meandrów rzeko 

Liść mam klonowy, zapadły w borze 

Kropel wodospad maluje zorze 

Ckli mi się widok, idę daleko.


Stopy dziewczęce, męskie podwoje 

Ślad jej głęboki w trawie leżącej 

Strzał posłał kruki wypatrujące 

Zostanę tedy, huku się boję.


Świtów kolorze, nuto wiosenna 

Promyk złapałem wbrew mej nadziei 

Opary pchały do mej gardzieli 

Wypluję obłok, jestem już senny.


  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Bardzo piękny i niezwykle realistyczny poetycki obraz. Stroficzny, rymowany oraz rytmiczny dzisięciozgłoskowiec ze średniówką po piątych zgłoskach. W strofach rymują się wersy pierwszy z czwartym i drugi z trzecim, co jest wyjątkową umiejętnością. Co prawda rym pierwszego i ostatniego wersu w ostatniej strofie jest niepełny, ale gdyby autorem wiersza była kobieta, ten problem też by zniknął.
Natomiast mam ogromną prośbę do Autora, by uzasadnił mi tytuł wiersza.
avatar
Oczekiwałem odpowiedzi na zadane pytanie, ale się jej nie doczekałem. Sądzę bowiem, że autor, a to wynika z tytułu wiersza, nie rozumie znaczenia słowa "onegdaj". Nie znaczy ono dawniej, w przeszłości, jak się to potocznie rozumie, ale "w dniu o dwie doby poprzedzającym dzień dzisiejszy, przedwczoraj" (Słownik języka polskiego PWN).
avatar
Znam jego znaczenie :) Ongiś - dawniej, onegdaj - przedwczoraj - tak myślę.
avatar
Bardzo nowatorskie obrazowanie z bardzo klasycznymi inwokacjami, a rymy święte.

Liryka liryk
© 2010-2016 by Creative Media
×