Zasyczy duszy naskórek naiwny 

i wypalony jest znak -  już jesteś nie- swój 

już jesteś z plemienia które Bóg prowadzi 

a pasterzuje Słońce a owczarki Tischnera 

aksjologiczne szczerzą kły – i gnają na pastwiska takie 

o jakich i śnić dawniej nie było ci dane

to jedna chwila — i litera jedna 

a nad nią Michał Anioł kopułę wznosi 

i kambodżański rzeźbiarz słupy zdobi 

i ubrane jest niebo w weselne suknie pagod

jeden ból – nie gasnący:  Boży

wypalony jest znak 

staję się zagadką i jej rozwiązaniom 

tak pięknym jak ludzka dłoń