Marzec ponownie zaskoczy nas pełnią

trzeciego miesiąca przed czwartym

za progiem prawie już święta

menu i para nad kuchenką

czas podskakuje już nawet nie biegnie

nie gonię go trwam bezwolnie w pośpiechu

samo przez się ma się rozumieć

i wiosna wnet zacznie kwilić

rozbujnią się trawy w soczystych promieniach

co nagłe pochwycą z utęsknieniem

i wiatr wiatr budzący wierzby do tańca

rozprzestrzeni zapach przebudzenia

słońce znów ożyje w matowych źrenicach

samotności bez wyraźnych granic

od do obcinam ją starannie ciepłą porą roku

a wciąż rośnie rozlewa się wieczorami