O  C  A  L  E  N  I  E

ocal mnie łąko

która łaskoczesz nogi saren

i parasole rozpinasz

nad zziajanymi mrówkami

a ja ocalę las

co po całych nocach

z trwogą

nasłuchuje

komunikatów meteo

ocal mnie

jakiś

przypadkowo

przez nieroztropność

dobry

człowieku

a ja ocalę wilka

co księżycowi

pokazuje zgłodniałe kły

i prosi o przebaczenie

że nie potrafi rozerwać

łańcucha pokarmowego

ocal mnie

kaczeńcu

nad strumieniem

który się ludziom wymknął

a ja ocalę nadzieję

co

nieuważna

w bagno się zapada

- – - – - – - – - – - – - – - -

marzec 2013