List biały

budzę się w szponach jakichś koszmarów

zjawy w bieli snują się wkoło

zatrzymują w nogach mego łoża

tabliczkę moich szans studiując

mruczą uczenie blado

każdej doby przybywa zygzaków

pytań na jasnej karcie mego życia

bardzo seksi duszek młody podaje

pastele pastylek ślicznymi rączkami

wyciąga ze mnie buteleczki krwi

i krwinek

wkładają mnie i przykładają me kości

z różnych stron do wielu aparatów

we wszystkie otwory wciskają

wężowe sondy

gdy otworów brakuje

wiercą we mnie nowe

jak najszybciej stąd wyparowałbym

do Szczecina gdzie Cię szukałem

do tamtych wakacji

usiadł przy butelce starki zakąsił

paprykarzem szczecińskim

krewni i znajomi patrzą na mnie

z wysokości szpitalnych odwiedzin

jakbym leżał pod płotem

w białym polu kaca

po tej starce szczecińskiej