Ziemia jest nam Matką Żywicielką, Domem, Ogrodami, tańcbudą... i trumną, a w niej poduszką.

To cud, że - tak przez nas splugawiona - nadal nas żywi, poi i ubiera!

Wiersz, godny Panteonu

Wielkie pocałowanie - to /tutaj/ błazenada, stylizacja na staropolskie "rączki całuję", "do nóżek się ścielę"

Fraternizacja małej pchły-człowieka z Ziemią, której ogrom wymyka się naszym oczom, "walenie" Jej "na ty", jakby była byle budzikiem u spodni - tttto ta perspektywa biblijnego pojedynku Dawida /Dawidka??/ z Goliatem.

Pamiętamy, kto wtedy w tamtej konfrontacji PRZEGRAŁ, prawda?

Przyjm wielkie /w d.../ pocałowanie
Ziemia okrutna!

/patrz końcówka/

Obarczanie Ziemi winą za nasze - ludzi - okrucieństwo, to przykład starego jak świat trick`u demagogii, w którym ofiarę nazywa się katem, by przykryć tym własną podłotę, niemoc i mizerię

Napisałam

jakby była GUZIKIEM u spodni