Piąta rocznica ( w samej rzeczy)

Cóż

Ty i ja

przy każdym kroku

taniec dwojga baniek na fali

Niesprawny wymyk

z nieodliczonych jeszcze miesięcy

które nie maja w zwyczaju

mówić przez sen

Cóż

mamy od pięciu lat te same współrzędne

nijak nie wykazujące żadnych różnic

w przekraczaniu nieczynnych pięter

w zadyszce na drugie piętro

Więc cóż w tego

że znów pokonam rozpulchnioną na powiekach noc

niewprawnie rozrzucone kreski kalendarza

który rozdaje nam nadzieję

niczym fortunę dla ubogich

Cóż

to coś więcej

niż tylko czuwanie tuż przy twej uśpionej twarzy

Obserwuję niepojęte

To

co przemilczymy aż do końca

to nie ma być ostateczna gotowość

na naszą starość

bo nawet ty w nią nie wierzysz

nawet ja

w samej rzeczy