Nieczytelność na cztery

Rozpuszczony na cztery strony strofy

jak dziadowski bicz

już wiem

nie jestem gotów zapomnieć

najgłębszych zanurzeń

dlatego wciąż staram się zmylić tętnice

wciąż się łudzę

że muszę

że trzeba

Mój strach (na wróble)

mój strach razi w oczy

zbyt wyprostowany by rozsypać się

podzielić na czworo

zapomnieć poprzednią strofę

i zwyczajnie pooddychać

Zanurzam się w strach

zamykam na niego oczy

(zresztą pisze to bezduszna kukła

grzebiąca w cudzych symbolach

bazgrząca niczym kura pazurą na cztery litery)

Rozpuszczony na krwiobieg i bicz

kładę zachłanną kruchość na łopatki

im dalej od podłogi

tym bliżej do samego końca

i trudno bez okularów